Over huisgenoten, de universiteit en m'n onderzoek
Door:
Blijf op de hoogte en volg Laetitia
04 September 2014 | Zuid-Afrika, Meyerspark
Hellohello,
Precies een week geleden is het alweer dat ik aan kwam in Pretoria; dat is wel weer reden voor een nieuwe blog! Ik wil proberen om jullie wekelijks op de hoogte te houden, dus dat zou betekenen dat jullie vanaf nu elke donderdag een nieuw stukje kunnen lezen. Ik ga m’n best doen!
Allereerst wil ik even zeggen dat ik het echt super leuk vind om jullie reacties te lezen! De wifi-verbinding in ons huis is niet altijd even sterk, maar als ik even internet heb en dan gelijk mailtjes krijg met reacties van bekenden, nou ja dat doet me gewoon goed :). Lekker blijven reageren dus, haha.
Dan over onze belevenissen hier.. M’n eerste blog sinds aankomst was afgelopen zaterdag, vlak voordat Merel arriveerde. Voor sommigen was het nog niet helemaal duidelijk wie zij precies is, dus ik zal haar even introduceren: Merel is een Nederlandse studente Politicologie die ook aan de VU studeert, en we delen een kamer in het huis waar we verblijven. Zij doet momenteel ook een stage voor het Nova Instituut. Onze onderzoeken lopen nogal uiteen, maar onze dagelijks bezigheden zijn hetzelfde, dus we doen veel samen. Zoals ik al dacht, is het heel fijn om een Nederlandse in huis te hebben. Ik begin al meer te wennen aan het Afrikaans (vooral nu ik ook rapporten moet lezen in het Afrikaans!), maar toch is het fijn om af en toe ‘je eigen taal’ te kunnen spreken. Trouwens Jo, over de woorden waar je vorige week over vertelde; ik heb het nagevraagd aan Afrikaanse jongeren, en zij zeggen dat ze zulke woorden niet (meer) gebruiken. Heel misschien de opa’s en oma’s, maar eigenlijk zijn die woorden een beetje ouderwets (en ik geloof dat ze zelfs een beetje beledigd waren dat ik er mee kwam, haha).
Anyway, van de week hebben Merel en ik een lijstje gemaakt met dingen die we graag willen doen, zoals het bezoeken van de Farmersmarket op zaterdagochtend en het Zoological Park van Pretoria. Volgende week woensdag schijnt er een nationale feestdag te zijn, en dan is het feest in de Botanical Gardens (die bij ons echt om de hoek zitten). Die stonden sowieso al op ons lijstje, dus nu kunnen we dat mooi combineren. We zijn erg vrij in het inplannen van onze activiteiten, dus we zullen tussendoor genoeg leuke dingen kunnen doen!
Vorige week heb ik al verteld over de andere huisgenoten, maar één daarvan blijkt ook nog een goede gids te zijn. Imile, de enige man in het huis, nam ons zondagavond mee naar zijn kerk, en daarna hebben we de Union Buildings bezocht, vanwaar je een heel goed uitzicht hebt over de stad (en waar het nieuwe standbeeld van Nelson Mandela staat!). Het was wel ’s avonds, dus dat betekent een heel mooi uitzicht, maar niet zulke duidelijke foto’s. Maar geen zorgen, ik ga toch proberen ze te uploaden. Gisteren haalde Imile ons op van de Universiteit (waar ik zo meer over zal vertellen), en liet hij ons een leuk cafétje zien (waar ze honderd soorten bier, maar géén zoete wijn hadden), waar we de middag hebben gezeten. Pretoria is echt een grote stad, en het is leuk om rondgeleid te worden door jongeren die er geboren zijn, of hier in ieder geval al wat jaartjes wonen. Iedereen is aardig en ze vinden het allemaal leuk om ons over de stad en het land te vertellen.
Maar even over de Universiteit van Pretoria: it is huge! Het is niet één gebouw, maar een hele campus, met verschillende gebouwen, pleintjes, restaurantjes en studentencomplexen. Ik ben druk bezig met foto’s uploaden, maar dat duurt helaas altijd erg lang hier. Maar het is echt mooi, en groot. Volgens Attie (directeur van Nova, die voor ons ook fungeert als lift/tussenpersoon/gids, én dokter in de Theologie is aan de Universiteit van Pretoria) wordt de campus nog mooier als het een keer heeft geregend: dan wordt alles nog groener en krijgen de bomen nog meer kleurtjes. We gaan proberen om zo veel mogelijk op de uni te werken (we mogen in Attie’s kantoor werken aangezien hij het haast niet gebruikt), zodat we echt een ‘werkdag’ hebben, en we dat kunnen scheiden van het weekend en de avonduren. Afgelopen dinsdag zijn we er voor het eerst geweest, en gister dus ook weer. Omdat Merel een nieuwe simkaart nodig had, besloten we een winkelcentrum in de buurt op te zoeken. Een aantal studenten hadden ons verteld dat een van de ‘malls’ op loopafstand zat, en dat bleek inderdaad het geval te zijn. En wat nog leuker was: het was het winkelcentrum waar Rachel en ik twee jaar geleden gewinkeld hebben tijdens ons laatste weekend in Zuid Afrika! Rachel, weet je nog dat er een parkeerplaats was waar toen een markt was? De markt was er niet, maar ik herkende de parkeerplaats, hehe. En dat tentje waar we kip hadden gegeten op een heel klein terrasje? In ieder geval, ik was helemaal enthousiast dat ik iets herkende, haha. Even nog iets voor Rachel: dat pleintje waar we toen iets gedronken hebben met Gemma? Dat schijnt dé ‘Square’ te zijn, hét uitgaansgebied voor studenten. Er waren verschillende studenten die ons erover vertelden, maar toen we het noemden tegenover Imile keek hij ons een tikkeltje afkeurend aan. Volgens hem is het inderdaad een studenten uitgaansplek, maar eentje waar hij nu niet meer heen zou gaan, haha. Daarna zei hij dat hij ons nog wel mee zou nemen naar een plek ‘where the cool people go’.
Ik geloof dat ook deze blog intussen aan de lange kant begint te worden, terwijl ik nog niet eens verteld heb hoe het nu staat met m’n onderzoek! Heel kort dan maar: vanaf volgende week kan ik waarschijnlijk beginnen met in ieder geval één gezin bezoeken, samen met een van Attie’s studenten. Ik zal volgende week waarschijnlijk ook een aantal van zijn studenten interviewen over hun ervaringen met huisbezoeken, zodat ik dat mee kan nemen in mijn handleiding/vragenlijst. Het wordt uitdagend, omdat de ‘onderzoekers’ waar ik vorige keer over vertelde (die na mij de gebieden zullen onderzoeken), niet echt onderzoekers zijn. Het zijn gewoon mensen uit de betreffende buurt (‘who can read and write’) en zijn aangesteld tot ‘Chics officer’. Dit zijn dus geen mensen die hebben gestudeerd om onderzoek te doen, of überhaupt ooit een onderzoek hebben gedaan. Stiekem vind ik het wel leuk, want dat betekent dat ik mijn handleiding echt bij het begin moet beginnen, en het geeft me nog meer verantwoordelijkheid. Maar dat betekent natuurlijk ook dat ik heel erg rekening moet houden met wat zij weten en kunnen, en ik hoop dat het me lukt om het zo uit te leggen dat zij het begrijpen en bereid zijn er ook mee te werken. Daarnaast bleken de studenten van Attie nogal geschokt te zijn over wat ze zagen en over de verhalen die ze te horen kregen toen ze de gezinnen gingen bezoeken. Ondanks dat het jongeren uit de buurt zijn, schijnen ze toch totaal niet op de hoogte te zijn van de omstandigheden waarin andere mensen in de buurt leven, wat soms zorgde voor een lichte ‘cultuur’schok voor sommige studenten. Zo vertelde Attie me dat de studente waar ik volgende week mee op pad ga, zo geraakt was tijdens de bezoeken die ze in mei dit jaar had gebracht, dat ze nog steeds elke week teruggaat. Ik ben nog bezig met het lezen van alle rapporten, en sommige verhalen zijn inderdaad best heftig, dus ik ben heel benieuwd hoe ik er zelf op ga reageren als ik er echt mee geconfronteerd word. Natuurlijk ben je voorbereid op gekke en heftige verhalen, maar ik weet niet hoe het gaat zijn als je ineens oog in oog staat met mensen die zulke dingen hebben meegemaakt. Maaaarrr, dat zien we volgende week wel.
Vanavond hebben we een braai (alweer, haha), en zaterdagochtend willen we de Farmersmarket bezoeken. Hoe de rest van het weekend eruit ziet, weet ik nog niet. Nu gaan we in ieder geval weer terug naar huis, dus het gaat nu nog niet lukken om foto’s te uploaden. Misschien later deze week!
Knuffels voor iedereen daar,
Laetitia
Precies een week geleden is het alweer dat ik aan kwam in Pretoria; dat is wel weer reden voor een nieuwe blog! Ik wil proberen om jullie wekelijks op de hoogte te houden, dus dat zou betekenen dat jullie vanaf nu elke donderdag een nieuw stukje kunnen lezen. Ik ga m’n best doen!
Allereerst wil ik even zeggen dat ik het echt super leuk vind om jullie reacties te lezen! De wifi-verbinding in ons huis is niet altijd even sterk, maar als ik even internet heb en dan gelijk mailtjes krijg met reacties van bekenden, nou ja dat doet me gewoon goed :). Lekker blijven reageren dus, haha.
Dan over onze belevenissen hier.. M’n eerste blog sinds aankomst was afgelopen zaterdag, vlak voordat Merel arriveerde. Voor sommigen was het nog niet helemaal duidelijk wie zij precies is, dus ik zal haar even introduceren: Merel is een Nederlandse studente Politicologie die ook aan de VU studeert, en we delen een kamer in het huis waar we verblijven. Zij doet momenteel ook een stage voor het Nova Instituut. Onze onderzoeken lopen nogal uiteen, maar onze dagelijks bezigheden zijn hetzelfde, dus we doen veel samen. Zoals ik al dacht, is het heel fijn om een Nederlandse in huis te hebben. Ik begin al meer te wennen aan het Afrikaans (vooral nu ik ook rapporten moet lezen in het Afrikaans!), maar toch is het fijn om af en toe ‘je eigen taal’ te kunnen spreken. Trouwens Jo, over de woorden waar je vorige week over vertelde; ik heb het nagevraagd aan Afrikaanse jongeren, en zij zeggen dat ze zulke woorden niet (meer) gebruiken. Heel misschien de opa’s en oma’s, maar eigenlijk zijn die woorden een beetje ouderwets (en ik geloof dat ze zelfs een beetje beledigd waren dat ik er mee kwam, haha).
Anyway, van de week hebben Merel en ik een lijstje gemaakt met dingen die we graag willen doen, zoals het bezoeken van de Farmersmarket op zaterdagochtend en het Zoological Park van Pretoria. Volgende week woensdag schijnt er een nationale feestdag te zijn, en dan is het feest in de Botanical Gardens (die bij ons echt om de hoek zitten). Die stonden sowieso al op ons lijstje, dus nu kunnen we dat mooi combineren. We zijn erg vrij in het inplannen van onze activiteiten, dus we zullen tussendoor genoeg leuke dingen kunnen doen!
Vorige week heb ik al verteld over de andere huisgenoten, maar één daarvan blijkt ook nog een goede gids te zijn. Imile, de enige man in het huis, nam ons zondagavond mee naar zijn kerk, en daarna hebben we de Union Buildings bezocht, vanwaar je een heel goed uitzicht hebt over de stad (en waar het nieuwe standbeeld van Nelson Mandela staat!). Het was wel ’s avonds, dus dat betekent een heel mooi uitzicht, maar niet zulke duidelijke foto’s. Maar geen zorgen, ik ga toch proberen ze te uploaden. Gisteren haalde Imile ons op van de Universiteit (waar ik zo meer over zal vertellen), en liet hij ons een leuk cafétje zien (waar ze honderd soorten bier, maar géén zoete wijn hadden), waar we de middag hebben gezeten. Pretoria is echt een grote stad, en het is leuk om rondgeleid te worden door jongeren die er geboren zijn, of hier in ieder geval al wat jaartjes wonen. Iedereen is aardig en ze vinden het allemaal leuk om ons over de stad en het land te vertellen.
Maar even over de Universiteit van Pretoria: it is huge! Het is niet één gebouw, maar een hele campus, met verschillende gebouwen, pleintjes, restaurantjes en studentencomplexen. Ik ben druk bezig met foto’s uploaden, maar dat duurt helaas altijd erg lang hier. Maar het is echt mooi, en groot. Volgens Attie (directeur van Nova, die voor ons ook fungeert als lift/tussenpersoon/gids, én dokter in de Theologie is aan de Universiteit van Pretoria) wordt de campus nog mooier als het een keer heeft geregend: dan wordt alles nog groener en krijgen de bomen nog meer kleurtjes. We gaan proberen om zo veel mogelijk op de uni te werken (we mogen in Attie’s kantoor werken aangezien hij het haast niet gebruikt), zodat we echt een ‘werkdag’ hebben, en we dat kunnen scheiden van het weekend en de avonduren. Afgelopen dinsdag zijn we er voor het eerst geweest, en gister dus ook weer. Omdat Merel een nieuwe simkaart nodig had, besloten we een winkelcentrum in de buurt op te zoeken. Een aantal studenten hadden ons verteld dat een van de ‘malls’ op loopafstand zat, en dat bleek inderdaad het geval te zijn. En wat nog leuker was: het was het winkelcentrum waar Rachel en ik twee jaar geleden gewinkeld hebben tijdens ons laatste weekend in Zuid Afrika! Rachel, weet je nog dat er een parkeerplaats was waar toen een markt was? De markt was er niet, maar ik herkende de parkeerplaats, hehe. En dat tentje waar we kip hadden gegeten op een heel klein terrasje? In ieder geval, ik was helemaal enthousiast dat ik iets herkende, haha. Even nog iets voor Rachel: dat pleintje waar we toen iets gedronken hebben met Gemma? Dat schijnt dé ‘Square’ te zijn, hét uitgaansgebied voor studenten. Er waren verschillende studenten die ons erover vertelden, maar toen we het noemden tegenover Imile keek hij ons een tikkeltje afkeurend aan. Volgens hem is het inderdaad een studenten uitgaansplek, maar eentje waar hij nu niet meer heen zou gaan, haha. Daarna zei hij dat hij ons nog wel mee zou nemen naar een plek ‘where the cool people go’.
Ik geloof dat ook deze blog intussen aan de lange kant begint te worden, terwijl ik nog niet eens verteld heb hoe het nu staat met m’n onderzoek! Heel kort dan maar: vanaf volgende week kan ik waarschijnlijk beginnen met in ieder geval één gezin bezoeken, samen met een van Attie’s studenten. Ik zal volgende week waarschijnlijk ook een aantal van zijn studenten interviewen over hun ervaringen met huisbezoeken, zodat ik dat mee kan nemen in mijn handleiding/vragenlijst. Het wordt uitdagend, omdat de ‘onderzoekers’ waar ik vorige keer over vertelde (die na mij de gebieden zullen onderzoeken), niet echt onderzoekers zijn. Het zijn gewoon mensen uit de betreffende buurt (‘who can read and write’) en zijn aangesteld tot ‘Chics officer’. Dit zijn dus geen mensen die hebben gestudeerd om onderzoek te doen, of überhaupt ooit een onderzoek hebben gedaan. Stiekem vind ik het wel leuk, want dat betekent dat ik mijn handleiding echt bij het begin moet beginnen, en het geeft me nog meer verantwoordelijkheid. Maar dat betekent natuurlijk ook dat ik heel erg rekening moet houden met wat zij weten en kunnen, en ik hoop dat het me lukt om het zo uit te leggen dat zij het begrijpen en bereid zijn er ook mee te werken. Daarnaast bleken de studenten van Attie nogal geschokt te zijn over wat ze zagen en over de verhalen die ze te horen kregen toen ze de gezinnen gingen bezoeken. Ondanks dat het jongeren uit de buurt zijn, schijnen ze toch totaal niet op de hoogte te zijn van de omstandigheden waarin andere mensen in de buurt leven, wat soms zorgde voor een lichte ‘cultuur’schok voor sommige studenten. Zo vertelde Attie me dat de studente waar ik volgende week mee op pad ga, zo geraakt was tijdens de bezoeken die ze in mei dit jaar had gebracht, dat ze nog steeds elke week teruggaat. Ik ben nog bezig met het lezen van alle rapporten, en sommige verhalen zijn inderdaad best heftig, dus ik ben heel benieuwd hoe ik er zelf op ga reageren als ik er echt mee geconfronteerd word. Natuurlijk ben je voorbereid op gekke en heftige verhalen, maar ik weet niet hoe het gaat zijn als je ineens oog in oog staat met mensen die zulke dingen hebben meegemaakt. Maaaarrr, dat zien we volgende week wel.
Vanavond hebben we een braai (alweer, haha), en zaterdagochtend willen we de Farmersmarket bezoeken. Hoe de rest van het weekend eruit ziet, weet ik nog niet. Nu gaan we in ieder geval weer terug naar huis, dus het gaat nu nog niet lukken om foto’s te uploaden. Misschien later deze week!
Knuffels voor iedereen daar,
Laetitia
-
04 September 2014 - 14:02
Bbdo:
Klinkt super goed allemaal sayang! -
04 September 2014 - 14:02
Bbdo:
Klinkt super goed allemaal sayang! -
04 September 2014 - 14:25
Lianne:
Wauw Lae, het klinkt allemaal echt super leuk! Fijn dat je het naar je zin hebt, en ben echt heel benieuwd hoe je ervaringen zijn met het bezoeken van die gezinnen! En een hele uitdaging die stage, maar dat kan jij wel :)! Ik kijk uit naar de foto's en je volgende verhaal! Enjoy, XXX -
04 September 2014 - 14:26
Gilbert:
Lieve Laetitia,
Wederom een leuk verhaal en het worden zulke lange verhalen omdat jij het schrijven leuk vindt. Ik zou zeggen blijft zo doorgaan. Je maakt genoeg mee en gelukkig tot nu toe leuke dingen. Ook wel fijn dat je dingen herkent uit je vorige bezoek. Ben heel erg benieuwd naar de voortgang van je onderzoek maar eigenlijk nog meer naar je reactie als je op bezoek bent geweest. Maar vraagt mij nu af of je objectief kan zijn omdat je de rapportages gelezen hebt en daardoor al een bepaald beeld hebt. Maar ik ben een leek hierin... haha! Doe gewoon je best dan komt het goed maar vooral geniet lekker van je verblijf!
Liefs papa xxx -
04 September 2014 - 22:52
Eleana Simorangkir:
Hi hi lieve nichie,
Wat dapper allemaal hoor en super dat je het tot nu toe zo positief heb mogen ervaren. Doe je best, nu voor ons nog langzaam aftellen voor dat je weer terug bent. Maar voor jou zeker een avondtuurlijk gebeuren. Hoop dat het rapport dat je leest mag mee vallen. Dus blijf wel opletten!!!!!. Onder het genieten en wees wijs. Geniet vooral elke dag. En we wachten op de foto's.
Big Hug
your Auntie, Eby.xxxxxxxxxxxxx -
04 September 2014 - 23:33
Nanny Benjamins :
Dank je wel voor je uitgebreid verslag, Laetitia. Je neemt mij zo mee in je nieuwe leefomgeving. Trouwens de foto van de universiteit is indrukwekkend hoor, ook die van Mandela. Veel succes verder lieverd. Xx tante Nan -
05 September 2014 - 15:22
Sophie:
Hahaha Lae, heerlijk kind ben je, wat kan jij een giga verhalen schrijven!! Ga inderdaad zo door, want het is alleen maar super leuk :) Fijn om best wel in detail te weten hoe het gaat en wat je daar allemaal doet. Lekker ook dat er nog een ander Nederlands meisje is, voelt toch altijd wel vertrouwd. En wat betreft je stage, dat klinkt ook zo interessant! Lijkt me inderdaad bijzonder om die huisbezoeken te doen, maar ook ontzettend leerzaam. Tof ook dat je veel tijd hebt om leuke dingen te doen en te genieten!! Veel succes weer met alles en tot volgende week ;) xxxxxx -
05 September 2014 - 19:26
Martha:
Hoi Lae,
Leuk verslag en langggg:). Ik had niet anders verwacht jou kennende! Fijn te zien waar je verblijft en idd is de universiteit heel indrukwekkend. Het wordt wederom weer een avontuur!
Heel veel suc6 en plezier. Tante Martha XXX -
07 September 2014 - 10:52
Joyy:
He lieverd! Wat goed te lezen dat je het zo naar je zin hebt! Lekker blijven genieten van ell momentje daar! En klinkt spannend je onderzoek! Inderdaad een grote verantwoordelijkheid, maar dat maak het toch ook wel weer extra cool, haha. We gaan snel skypen mop!
Liefsssss xxxx -
13 September 2014 - 16:19
Jolien:
Oh nee, ik zie dat ik deze nog niet gelezen had! Nu is mijn kennis van uw reizen weer compleet. Haha, ik had niet gedacht dat je mijn Afrikaans uit zou gaan proberen haha! Het spijt mij als je nu vijanden hebt gemaakt. Xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
