Settled and well
Blijf op de hoogte en volg Laetitia
30 Augustus 2014 | Zuid-Afrika, Meyerspark
Sorry sorry sorry, ik had beloofd om donderdagmiddag een nieuw verslag te uploaden! Ik heb echter een goed excuus: we hebben momenteel geen wifi-verbinding in het huis. M'n huisgenoten waren heel behulpzaam met de wificode en het apparaatje, maar toen bleek dat de bundel voor deze maand leeg was, haha. Super handig. Gelukkig zit er een restaurantje om de hoek (Mimmos, mijn nieuwe favoriet) waar ze Free Wifi hebben, dus nu zit ik hier met een grote kop koffie en een pizza Margarita als lunch.
Maar om bij het begin te beginnen: ik ben goed aangekomen! De reis was vermoeiend, maar ik heb veel tijd gehad om bij te slapen de afgelopen twee dagen. Het huis is leuk, erg groot, we hebben een schattig klein zwembadje en een enorme hond. De hond is lief, maar ook erg enthousiast: toen ik gister terug kwam van mijn bezoek aan Mimmos liep hij me zo ongeveer omver. Ik heb zeven huisgenoten tot nu toe: vier meiden van negentien jaar die een jaar lang een bijbelschool volgen, met hen heb ik momenteel het meeste contact. Dan is er een jongen die ik kort gesproken heb op mijn eerste avond, hij is wat ouder en werkt geloof ik fulltime. De andere huisgenoten zijn twee dames, iets ouder dan ik, en ik geloof dat ze beiden studeren aan de Universiteit van Pretoria. Iedereen hier spreekt Afrikaans, wat enorm wennen is, aangezien het (in ieder geval in mijn oren) klinkt als een vreemd Nederlands dialect, maar met zoveel eigen woorden dat het toch net niet te verstaan is. Gelukkig spreken ze allemaal Engels tegen mij, en proberen ze ook zoveel mogelijk Engels onderling te spreken als ik erbij ben. Toch voelt het raar om niet helemaal mee te kunnen doen in de discussies en grapjes, daarom ben ik blij dat Merel (mijn Nederlandse studiegenote) vanavond arriveert; dan ben ik niet meer de enige Nederlandse, haha.
Ik moet zeggen dat ik tussen al het slapen door al best veel gedaan heb de afgelopen dagen. Donderdagochtend rond tien uur kwam ik aan, en diezelfde middag nam één van de meisjes me mee naar het winkelcentrum. Daarna werd ik uitgenodigd om met hen mee te gaan naar een schooltje in de buurt, waar ze als onderdeel van hun bijbelschool bijles geven aan kinderen. Op mijn eerste dag in Zuid Afrika zat ik dus in een zaaltje wiskunde (of nou ja, eigenlijk meer hoofdrekenen) uit te leggen aan een jongetje van twaalf, dat, tot mijn verbazing, Nederland kende: als "het land van Van Persie" weliswaar, maar hij kende het. Gister heb ik niet zo veel gedaan, behalve dan dat ik Mimmos ontdekte, waar ik erg blij mee ben. (Over Mimmos gesproken, obers hier schijnen toeristen erg interessant te vinden. Ze zijn sowieso erg vriendelijk hier, maar soms komt er een ober een praatje maken. Er kwam net een jongen die studeert aan een andere universiteit, en hij vroeg me wat ik aan het doen was. Ik vertelde hem dat ik hier stage loop en uit Nederland kom en bezig was met het schrijven van een blog. Daarop zei hij dat ik jullie ook moest vertellen over een aardige ober die Louis heet, dus bij deze!)
Vandaag kreeg ik bezoek van Attie (de directeur van het Nova Instituut, waar ik stage loop) en Catherine (de coördinator van het Chics Programme, het onderdeel waar ik voor zal werken). Samen hebben we besproken wat mijn taken zullen zijn de komende maanden, en ik moet zeggen dat ik er super blij mee ben en echt heel veel zin heb om er mee te beginnen. Nog niet alles staat helemaal vast, omdat het redelijk nieuw is wat ik ga doen en we moeten kijken hoe alles loopt, maar voor wie het interessant vindt, zal ik het proberen uit te leggen (hierop volgt een heel onsamenhangend en onduidelijk verhaal, maar duidelijker dan dit kan ik het nu niet maken, haha. Sorry!). Het Nova Instituut is opgezet vanuit meerdere disciplines van de Universiteit van Pretoria, om huishoudens in Zuid Afrika te ondersteunen en verbeteren. Dit doen ze onder andere door onderzoek, om vanuit daar een gerichte oplossing te vinden voor heersende problemen. Eén van de projecten van het Nova Instituut is het Chics Programme, dat zich richt op de kinderen, om hun situatie te verbeteren, zodat zij nu en later een goede bijdrage zullen kunnen leveren aan de samenleving (bijvoorbeeld door te zorgen dat er kinderopvang is voor kleine kinderen (waardoor oudere broers en zussen daar niet voor hoeven te zorgen en naar school kunnen), dat ze voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen, maar ook hulp in de vorm van social workers en therapie). Het Chics Programme bestaat nog niet zo lang, maar ze zijn nu druk bezig uit te breiden. Het doel nu is om een adequaat programma op te zetten dat door verschillende partijen gebruikt kan worden (kinderopvangcentra, kerken, scholen, etc.). Daarmee leren ze om de kinderen binnen de gezinnen te ondersteunen waar dat nodig is, op al die verschillende gebieden. Omdat het instituut is opgericht vanuit de universiteit, weten ze hoe belangrijk het is om goed onderzoek te doen voor je begint met projecten implementeren. Het heeft namelijk geen zin om met projecten te komen die door de doelgroep niet nodig gevonden worden, of die ze zelf niet staande kunnen houden. Wat ik mag doen voor dit programma is het volgende: Chics wil een “baseline study” ontwikkelen, een soort ‘basisstudie’ voor wanneer er op een andere locatie een Chics programma opgezet wordt. Daar moet dan eerst onderzoek gedaan worden: wat hebben mensen nodig; wat denken zij nodig te hebben en wat hebben ze volgens Chics nodig (dat komt niet altijd overeen). Maar er moet ook wederzijds begrip zijn: onderzoekers moeten begrijpen wat de gezinnen zelf (denken) nodig (te) hebben, en de gezinnen moeten soms leren waarom vanuit het programma bepaalde dingen wel of niet gesteund worden. Deze kennis kan je verkrijgen door onderzoek te doen. Veel van dit onderzoek zal bestaan uit interviews met verzorgers van de kinderen, en soms met (oudere) kinderen zelf, en daarvoor heb je natuurlijk vragenlijsten nodig. Die vragenlijsten mag ik opstellen, inclusief een uitleg voor de onderzoekers met het hoe en waarom van de vragen. Voor mij best een uitdaging dus: niet zomaar onderzoek doen, maar onderzoek doen naar hoe anderen straks hun onderzoek moeten doen. Hiervoor zal ik families bezoeken die vanuit drie bronnen komen (een kinderopvang van Chics zelf, een kinderopvang vanuit een andere organisatie en families die geïnterviewd zijn door studenten van Attie), en daarnaast ga ik de studenten van Attie interviewen die al onderzoek hebben gedaan aan de hand van bestaande vragenlijsten (om te kijken hoe deze zijn bevallen). Daarnaast is het dus de bedoeling dat ik met de families praat, en kijk wat hun noden zijn. Zoals Attie het uitlegde: er is begrip nodig van wat er gebeurt, van de situaties van de gezinnen en van hoe zij hun eigen noden zien. Pas vanuit daar kunnen we daadwerkelijk gaan handelen.
Ik weet niet of ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd, maar dit is het dus zo ongeveer. Ik vind het vooral leuk om bezig te zijn met iets dat daadwerkelijk gebruikt gaat worden: andere onderzoekers zullen verder gaan werken op wat ik hier de komende maanden zal vinden. Ter voorbereiding hiervan moet ik echter eerst een heleboel literatuur lezen: wetenschappelijke artikelen, handleidingen van de projecten zoals ze nu zijn en rapporten van de studenten die al onderzoek hebben gedaan onder die gezinnen. Daar zal ik me de komende dagen eerst mee bezig houden. Nogmaals, ik hoop dat dit een beetje duidelijk is, waarschijnlijk niet echt, maar ik zal proberen meer info te geven als ik eenmaal met het onderzoek begonnen ben.
Intussen is mijn pizza koud geworden en wordt het alweer bijna donker (het wordt hier erg vroeg donker, vanaf vijf uur begint de zon al onder te gaan!), dus ik moet weer terug naar huis.
Ik hoop snel weer iets leuks te kunnen vertellen!
Liefs en dikke knuffels,
Laetitia
Maar om bij het begin te beginnen: ik ben goed aangekomen! De reis was vermoeiend, maar ik heb veel tijd gehad om bij te slapen de afgelopen twee dagen. Het huis is leuk, erg groot, we hebben een schattig klein zwembadje en een enorme hond. De hond is lief, maar ook erg enthousiast: toen ik gister terug kwam van mijn bezoek aan Mimmos liep hij me zo ongeveer omver. Ik heb zeven huisgenoten tot nu toe: vier meiden van negentien jaar die een jaar lang een bijbelschool volgen, met hen heb ik momenteel het meeste contact. Dan is er een jongen die ik kort gesproken heb op mijn eerste avond, hij is wat ouder en werkt geloof ik fulltime. De andere huisgenoten zijn twee dames, iets ouder dan ik, en ik geloof dat ze beiden studeren aan de Universiteit van Pretoria. Iedereen hier spreekt Afrikaans, wat enorm wennen is, aangezien het (in ieder geval in mijn oren) klinkt als een vreemd Nederlands dialect, maar met zoveel eigen woorden dat het toch net niet te verstaan is. Gelukkig spreken ze allemaal Engels tegen mij, en proberen ze ook zoveel mogelijk Engels onderling te spreken als ik erbij ben. Toch voelt het raar om niet helemaal mee te kunnen doen in de discussies en grapjes, daarom ben ik blij dat Merel (mijn Nederlandse studiegenote) vanavond arriveert; dan ben ik niet meer de enige Nederlandse, haha.
Ik moet zeggen dat ik tussen al het slapen door al best veel gedaan heb de afgelopen dagen. Donderdagochtend rond tien uur kwam ik aan, en diezelfde middag nam één van de meisjes me mee naar het winkelcentrum. Daarna werd ik uitgenodigd om met hen mee te gaan naar een schooltje in de buurt, waar ze als onderdeel van hun bijbelschool bijles geven aan kinderen. Op mijn eerste dag in Zuid Afrika zat ik dus in een zaaltje wiskunde (of nou ja, eigenlijk meer hoofdrekenen) uit te leggen aan een jongetje van twaalf, dat, tot mijn verbazing, Nederland kende: als "het land van Van Persie" weliswaar, maar hij kende het. Gister heb ik niet zo veel gedaan, behalve dan dat ik Mimmos ontdekte, waar ik erg blij mee ben. (Over Mimmos gesproken, obers hier schijnen toeristen erg interessant te vinden. Ze zijn sowieso erg vriendelijk hier, maar soms komt er een ober een praatje maken. Er kwam net een jongen die studeert aan een andere universiteit, en hij vroeg me wat ik aan het doen was. Ik vertelde hem dat ik hier stage loop en uit Nederland kom en bezig was met het schrijven van een blog. Daarop zei hij dat ik jullie ook moest vertellen over een aardige ober die Louis heet, dus bij deze!)
Vandaag kreeg ik bezoek van Attie (de directeur van het Nova Instituut, waar ik stage loop) en Catherine (de coördinator van het Chics Programme, het onderdeel waar ik voor zal werken). Samen hebben we besproken wat mijn taken zullen zijn de komende maanden, en ik moet zeggen dat ik er super blij mee ben en echt heel veel zin heb om er mee te beginnen. Nog niet alles staat helemaal vast, omdat het redelijk nieuw is wat ik ga doen en we moeten kijken hoe alles loopt, maar voor wie het interessant vindt, zal ik het proberen uit te leggen (hierop volgt een heel onsamenhangend en onduidelijk verhaal, maar duidelijker dan dit kan ik het nu niet maken, haha. Sorry!). Het Nova Instituut is opgezet vanuit meerdere disciplines van de Universiteit van Pretoria, om huishoudens in Zuid Afrika te ondersteunen en verbeteren. Dit doen ze onder andere door onderzoek, om vanuit daar een gerichte oplossing te vinden voor heersende problemen. Eén van de projecten van het Nova Instituut is het Chics Programme, dat zich richt op de kinderen, om hun situatie te verbeteren, zodat zij nu en later een goede bijdrage zullen kunnen leveren aan de samenleving (bijvoorbeeld door te zorgen dat er kinderopvang is voor kleine kinderen (waardoor oudere broers en zussen daar niet voor hoeven te zorgen en naar school kunnen), dat ze voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen, maar ook hulp in de vorm van social workers en therapie). Het Chics Programme bestaat nog niet zo lang, maar ze zijn nu druk bezig uit te breiden. Het doel nu is om een adequaat programma op te zetten dat door verschillende partijen gebruikt kan worden (kinderopvangcentra, kerken, scholen, etc.). Daarmee leren ze om de kinderen binnen de gezinnen te ondersteunen waar dat nodig is, op al die verschillende gebieden. Omdat het instituut is opgericht vanuit de universiteit, weten ze hoe belangrijk het is om goed onderzoek te doen voor je begint met projecten implementeren. Het heeft namelijk geen zin om met projecten te komen die door de doelgroep niet nodig gevonden worden, of die ze zelf niet staande kunnen houden. Wat ik mag doen voor dit programma is het volgende: Chics wil een “baseline study” ontwikkelen, een soort ‘basisstudie’ voor wanneer er op een andere locatie een Chics programma opgezet wordt. Daar moet dan eerst onderzoek gedaan worden: wat hebben mensen nodig; wat denken zij nodig te hebben en wat hebben ze volgens Chics nodig (dat komt niet altijd overeen). Maar er moet ook wederzijds begrip zijn: onderzoekers moeten begrijpen wat de gezinnen zelf (denken) nodig (te) hebben, en de gezinnen moeten soms leren waarom vanuit het programma bepaalde dingen wel of niet gesteund worden. Deze kennis kan je verkrijgen door onderzoek te doen. Veel van dit onderzoek zal bestaan uit interviews met verzorgers van de kinderen, en soms met (oudere) kinderen zelf, en daarvoor heb je natuurlijk vragenlijsten nodig. Die vragenlijsten mag ik opstellen, inclusief een uitleg voor de onderzoekers met het hoe en waarom van de vragen. Voor mij best een uitdaging dus: niet zomaar onderzoek doen, maar onderzoek doen naar hoe anderen straks hun onderzoek moeten doen. Hiervoor zal ik families bezoeken die vanuit drie bronnen komen (een kinderopvang van Chics zelf, een kinderopvang vanuit een andere organisatie en families die geïnterviewd zijn door studenten van Attie), en daarnaast ga ik de studenten van Attie interviewen die al onderzoek hebben gedaan aan de hand van bestaande vragenlijsten (om te kijken hoe deze zijn bevallen). Daarnaast is het dus de bedoeling dat ik met de families praat, en kijk wat hun noden zijn. Zoals Attie het uitlegde: er is begrip nodig van wat er gebeurt, van de situaties van de gezinnen en van hoe zij hun eigen noden zien. Pas vanuit daar kunnen we daadwerkelijk gaan handelen.
Ik weet niet of ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd, maar dit is het dus zo ongeveer. Ik vind het vooral leuk om bezig te zijn met iets dat daadwerkelijk gebruikt gaat worden: andere onderzoekers zullen verder gaan werken op wat ik hier de komende maanden zal vinden. Ter voorbereiding hiervan moet ik echter eerst een heleboel literatuur lezen: wetenschappelijke artikelen, handleidingen van de projecten zoals ze nu zijn en rapporten van de studenten die al onderzoek hebben gedaan onder die gezinnen. Daar zal ik me de komende dagen eerst mee bezig houden. Nogmaals, ik hoop dat dit een beetje duidelijk is, waarschijnlijk niet echt, maar ik zal proberen meer info te geven als ik eenmaal met het onderzoek begonnen ben.
Intussen is mijn pizza koud geworden en wordt het alweer bijna donker (het wordt hier erg vroeg donker, vanaf vijf uur begint de zon al onder te gaan!), dus ik moet weer terug naar huis.
Ik hoop snel weer iets leuks te kunnen vertellen!
Liefs en dikke knuffels,
Laetitia
-
30 Augustus 2014 - 18:02
Gilbert:
Lieve Laetitia,
Natuurlijk snappen we dat je niet gelijk een verhaal had geschreven bij aankomst. Dus excuus overbodig, lijkt mij! Heb je verhaal gelezen en moet zeggen dat het een duidelijk en leuk verhaal is geworden, ondanks dat jij het onsamenhangend vindt. Hoop dat je al je belevenissen op deze manier kan/wilt schrijven de komende maanden. Weet dat het niet makkelijk is. Je hebt een leuke uitdaging gekregen in die opdracht die ze jou gegeven hebben. Ik weet zeker dat je de opdracht goed zal uitvoeren. Heb er vertrouwen in!!!
Liefs papa xxx -
30 Augustus 2014 - 19:19
Jolien:
Lieve Lae,
Wouw, wat een verhaal gelijk! Ik vind het best een duidelijke beschrijving hoor :). Klinkt als een hele uitdaging! Je hebt gelijk best wel veel verantwoordelijkheid, maar dat kan jij vast allemaal. Goed om te horen dat je al leuke mensen hebt ontmoet en waarschijnlijk kun jij binnen no time vloeiend Afrikaans! Hijsbakkie en kletterpet ofzo, dat is het Afrikaans dat ik heb opgestoken uit een reclame; doe er wat mee!
xxxxxxxxxxxxx -
30 Augustus 2014 - 20:05
Sophie:
Laetjeeee!!
Ik vind deze update al behoorlijk snel na aankomst hoor, heb je goed gedaan! :) Goed om te lezen allemaal. En ook ik vind je beschrijving duidelijk haha. Het klinkt inderdaad als een hele uitdaging en ook heel gaaf en interessant om te doen!! Vind het nog steeds een gek idee dat jij daar zit, haha, maar goed je bent er ook nog niet zo heel lang.. waarschijnlijk zal binnenkort meer het besef komen. Wat fijn ook dat je al die mensen hebt ontmoet en ook met best veel in een huis zit, gezellig! Geniet morgen nog van je vrije dagje en heel veel succes voor de komende week! You can do it.
Liefs -
30 Augustus 2014 - 23:13
Shedia:
Hoi Lieverd,
Super dat je goed bent aangenomen, een goede eerste indruk hebt en dat je zin hebt om met je onderzoek te beginnen! De inhoud van je onderzoek klinkt indd niet onduidelijk, je hebt een goede beschrijving gegeven.
Fijn dat je al zo snel een blog hebt kunnen schrijven :D Het klinkt allemaal wel goed (van je huisgenoten tot aan Louis toe :P).
You're on my mind!
xxx Shedia
-
31 Augustus 2014 - 10:38
Dee :
Hey Angel Voice,
Heel veel succes met je onderzoek!
Many blessings,
Dee -
31 Augustus 2014 - 11:12
Lianne:
Lae! Wat een snelle update! Fijn dat je vlucht goed is gegaan, en precies zoals de anderen zeggen over je stage; het lijkt me een hele uitdaging, maar ook iets om naar uit te kijken! In ieder geval fijn dat je in je huis altijd mensen hebt om tegen aan te praten, en wie weet kan jij straks wel Afrikaans haha, zou leuk zijn! Ik kijk uit naar je volgende update, en hou het lekker lang, vinden we leuk! Dikke kus! -
01 September 2014 - 10:37
Rachel:
Heee Lae!!
You're back! Hoe is het weer in the big S-A? En in Pretoria? Kan je er wat makkelijker aan wennen nu allemaal? Supertof om te lezen wat je plannen zijn, ik ga je blogs zeker volgen. Echt supersupersuperleuk. Heerlijk die plaatkoekies... En die hond is echt huge! Sterkte ermee :P
Veel liefs! -
02 September 2014 - 20:13
Joyy:
He moppie!
Goed om te lezen dat je goed bent aangekomen! Sorry voor mijn late reactie, maar zoals je weet ben ik ziek.. Maar je onderzoek klinkt echt heel cool! En nee, het is minder vag uitgelegd dan je zelf denkt hoor, haha. 't is best begrijpelijk, haha. Ook super tof dat er daarna ook daadwerkelijk wat mee gedaan wordt!
Ik wacht met smart op een volgend verhaal van je mop! Geniet ervan en als er iets is, goed of kwaad, weet je me altijd te vinden! <3
Liefs xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
